خوشا آن روز را که سنگری بود شبی،میدان مینی،معبری بود
خوشا آن روزهای آسمانی که شوری بودسودا وسری بود
خوشا روزی که دل را دلبری بود غزل خوان نگاه آخری بود
خوشا آن روزها در خط اروند هوای روضه های مادری بود
واهل آسمان بودیم آن روز
که قدری بی نشان بودیم آن روز و نای دل نوایی نینوا داشت
وبا صاحب الزمان(عج)بودیم آن روز
وکاش آن روزگاران گم نمیشد هوای خوب باران گم نمیشد
صفای جبهه ها می ماند ای کاش
صدای پای یاران گم نمیشد من بال و پر شهید را میبوسم
پا تا به سر شهید را میبوسم
دستم نرسد اگر به دامان شهید دست شهید را میبوسم